Kotu dziewięć żyć przyznano, ale taką przyjaźń tylko jedną. Szorstka to przyjaźń, liczona w garściach sierści, jaką jemu uda się wytargać z jej karku, ale powiedz to dziecku lub kotu.
Zatem kładę się obok niej. Leżymy w tym bożonarodzeniowym łożu. Wiem doskonale, że skubana kombinuje i próbuje odwlec moment związany ze wstawaniem i całym tym ambarasem: przebieranie, ubieranie, czesanie i oficjalne siadanie przy stole. Ale przecież w tym wspólnym leżeniu możemy być choć na chwilę niekonsekwentne.
