Dopiero co na niego czekaliśmy. Z metrem po naszym już wtedy ciasnym mieszkanku chodziliśmy i mierzyliśmy, sprawdzaliśmy, gdzie się znajdzie dla niego miejsce w łóżku, przy stole, w komodzie z ubraniami.
Przywitał młodszego brata eksplozją radości i tańcem wesołego kraba. Rzucił się na niego gotowy go ściskać, trzymać za rączkę, całować i głaskać po główce.
